Heey allemaal,
Het fenomeen ‘hotel’ riep ik eigenlijk zonder erbij na te denken, hahaha. Maar het klopt voor mijn gevoel wel echt. Mijn lichaam, het hotel, is vervallen en niemand wil er denk gasten in ontvangen of zelfs in overnachten, zonder gratis wifi. (Hahaha) Maar ik heb het lang bekeken. En ik ben er oprecht aan gewend.
De faciliteiten in mijn hotel zijn weliswaar slecht, maar ik heb geweldig personeel rondlopen dat precies weet hoe mijn hotel werkt en zo kan ik een heel mooi en gelukkig leven leiden. Het heeft lang geduurd voordat ik zo positief over mijn lichaam dacht en er ook zo naar kon kijken.
Toen ik ouder werd ben ik ook het meer als een mooie uitdaging gaan zien. Ik heb meer een normale relatie met mijn lichaam nu. Het uiterlijk van mijn hotel is niet bijzonder mooi, gehavend bovendien, maar ik ben nu tevreden met het uitzicht wat mijn hotel me te bieden heeft. Ik ben er oprecht dankbaar voor wat ik mag ervaren
Ik accepteer de uitdaging van mijn lichaam meer dan ik ooit gedaan heb. Simpelweg ook omdat ik leerde dat mijn lichaam maar een klein deel is van wie ik ben, mijn kern.
Mijn lichaam is zeker niet het beste hotel om in te wonen. Maar nu zeker goed genoeg voor mij. Het maakt het mogelijk om Roos te kunnen zijn, want dit is wat het is.
Liefs Roos
Lieve Roos,
Elke keer verras je mij met je wijsheid en inzicht. Alle verhalen die ik tot nu toe van je gelezen heb raken me, zo ook deze. Heel beeldend. En je raakt de kern van het leven en waar het om draait.
Liefs Femke
Mooi geschreven Roos! Ik zie juist jou hotel als bijzonder, eentje waar ik graag af en toe in zou bivakkeren. Gewoon omdat ik dat hotel zo waardevol vindt.